颖

yǐng

1. бас, ұш, шет мұрт, қылқан, қылтық, қабық, қабыршақ, тон, қауыз

短颖羊毫笔 — шолақ ұшты қыл қалам

颖脱 — тонын сыпыру, жарық ету, өнерін әйгілеу, әуселесін таныту

2. ақылман, парасатты, кемеңгер, данагөй, ақылды, алғыр, зерек, зейінді

颖秀 — ақылман да өңді, парасатты әрі сымбатты

颖书燕说 — өзінше түсіндіру, мағынасын бұрмалау